Polski melodramat pokonał „Szczęki”. Podsumowanie roku 1976 w polskich kinach.

1976 był najlepszym pod względem ilości widzów rokiem w latach 70. Sprzedano 144,2 mln biletów, czyli o 3,5 mln więcej niż rok wcześniej i był to najlepszy wynik od roku 1968. Liczba kin ponownie spadła, tym razem o 83, natomiast liczba seansów był wyższa o 13 tys.

Czwarty raz z rządu najpopularniejszym filmem w polskich kinach została polska produkcja – tym razem był to melodramat Trędowata w reżyserii Jerzego Hoffmana. Ekranizację książki Heleny Mniszkówny obejrzało prawie 8,5 mln widzów. Film ten jest prawie co roku przypominany w telewizji 1 listopada.

Na drugim miejscu znalazły się Szczęki Stevena Spielberga, który zgromadził ponad 6 mln widzów. Żaden inny zagraniczny film od początku lat 70. nie miał lepszego wyniku.

Szczęki

Podium zamyka film o życiu jednego z najwybitniejszych polskich królów, Kazimierz Wielki (3,49 mln). Dużą część widowni stanowiły prawdopodobnie szkoły. Film ten nie wytrzymał próby czasu i nie jest obecnie szczególnie znany ani przypominany przez telewizję.

Miejsce czwarte zajęła katastroficzna produkcja Trzęsienie ziemi. Dzisiaj pewnie efekty specjalne w tym filmie powodują uśmiech, ale w 1975 roku twórcy tych efektów otrzymali specjalnego Oscara (nie było wtedy jeszcze osobnej kategorii).

Na miejscu piątym znalazła się Zorro. Tym razem w tytułową postać wcielił się Alain Delon.

Szóste miejsce zajęło Żądło (2,522 mln), jeden z najlepszych filmów lat 70. Nominowany był aż w 10. oscarowych kategoriach, a ostatecznie zdobył 7. statuetek, w tym za najlepszy film. Mimo znakomitej roli, nagrody nie otrzymał Robert Redford.

Żądło

Nie mogło w zestawieniu zabraknąć kolejnego japońskiego filmu o potworach. Tym razem Pojedynek potworów w reżyserii największego specjalisty od tego typu produkcji zajął miejsce siódme. Walka toczy się między dwoma ogromnymi małpoludami zwanymi „gargantua”.

Dwa kolejne miejsca zajęły filmy o przygodach D’Artagnana i trzech muszkieterów: Trzej muszkieterowie i Czterej muszkieterowie. Jest to tak naprawdę jedna produkcja podzielona na dwie części. Na świecie premiery obu dzieliło 9 miesięcy różnicy, a w Polsce 5 miesięcy. W obsadzie znalazły się największe gwizdy lat 70.: Michael York, Richard Chamberlain, Charlton Heston, Faye Dunaway czy Christopher Lee.

W roku 1976 wprowadzono do kin dwa przedwojenne filmy, które uzyskały rewelacyjne wyniki: Znachor (1,7 mln) i Profesor Wilczur (1,53 mln). Co ciekawe, powieść Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, była najpierw scenariuszem filmowym. Ten został jednak odrzucony. Następnie sukces sprzedażowy powieści spowodował, że film jednak powstał. Możliwe, że ten frekwencyjny sukces był jednym z powodów nakręcenia nowej wersji w 1981 roku.

Na fali popularności serialu Czterdziestolatek postanowiono rozwinąć jeden z jego wątku i stworzyć film fabularny Motylem jestem, czyli romans czterdziestolatka. Cieszył się on w kinach bardzo dużym zainteresowaniem i obejrzało go 1,67 mln widzów, co pozwoliło zająć 11. miejsce rocznego zestawienia. Wystąpiła w nim jedna z najpopularniejszych w tamtym czasie piosenkarek, Irena Jarocka, a tytuł filmu nawiązuje do jednej z jej najpopularniejszych piosenek.

Na 14. miejscu znalazł się film Marka Piwowskiego, Przepraszam czy tu biją. To jeden z trzech filmów fabularnych stworzonych przez tego reżysera, pozostałe dwa to Rejs i Uprowadzenie Agaty. Otrzymał on główną nagrodę na Festiwalu w Gdyni oraz nagrodę publiczności. Jedne z głównych ról zagrali dwaj złoci medaliści olimpijscy w boksie, Jan Szczepański i Jerzy Kulej.

Ojciec chrzestny II

W 1974 roku polscy widzowie szturmowali seanse pierwszej części Ojca Chrzestnego (5,7 mln widzów i ponad 300 osób na seans). Druga część nie spotkała się z tak wielkim zainteresowaniem. Obejrzało ją tylko 1,4 mln widzów, a średnia na seans to niecałe 140 widzów.

Niezły wynik uzyskał radziecki-japoński film Dersu Uzała (1,042 mln) w reżyserii Akiry Kurosawy, który zdobył Oscara w 1976 roku w kategorii filmu nieanglojęzycznego, pokonując Ziemię obiecaną.

Dopiero 31. miejsce Bruneta wieczorową porą pokazuje, że komedie Stanisława Barei nie były w tamtych czasach nadzwyczaj popularne. Dodatkowo film ten miał bardzo niską średnią widzów na seans – ok. 80 osób.

Pełne zestawienie najpopularniejszych filmów roku 1976 zawierające 80 tytułów znajduje się TUTAJ